
Γράφει ο Σωτήριος Καλαμίτσης.
Απεχθανόμαστε ως λαός κατά πλειοψηφία τη δικτατορία, την απολυταρχία, την ενός ανδρός αρχή. Γιατί; Διότι δεν μας επιτρέπει να εκφραζόμαστε ελεύθερα, δεν μας επιτρέπει να ελέγχουμε την εξουσία, ώστε να βελτιώνεται η ζωή μας και να απολαμβάνουμε αυτά που ταιριάζουν σε κάθε άνθρωπο: να μορφώνεται, να ανυψώνεται πνευματικά, να διατηρεί την υγεία του, να μπορεί να εργάζεται, ώστε να αποκτά τα αναγκαία προς το ζην για τον εαυτό του και για τους οικείους του, να αναπαράγεται, να καμαρώνει για τα επιτεύγματά του και για τους απογόνους του, να απολαμβάνει τις στοιχειώδεις χαρές της ζωής, ένα ταξίδι, έστω και σε κοντινό προορισμό, ένα βιβλίο, μία σύναξη με φίλους και συγγενείς, μία επίσκεψη σε έκθεση έργων τέχνης, παρακολούθηση ενός θεατρικού ή κινηματογραφικού έργου και άλλες μικροχαρές της ζωής.
Του Δημήτρη Καζάκη.
Με την Κρήτη να έχει μετατραπεί σε επίκεντρο των προετοιμασιών υποστήριξης νέων πληγμάτων εκ μέρους των ΗΠΑ, του Ισραήλ και του ΝΑΤΟ εναντίον της Ρωσικής ζώνης αποκλεισμού A2/AD, δικαιώνεται ο επαγγελματισμός του μισθοφόρου που εδώ και χρόνια καλλιεργείται στις γραμμές των ενόπλων δυνάμεων της χώρας. Είναι τυχαίο το γεγονός ότι κανείς, καμιά πολιτική δύναμη της χώρας δεν ανέδειξε τους κινδύνους από την αναβαθμισμένη εμπλοκή της Κρήτης στο σχεδιασμό στρατιωτικών πληγμάτων εναντίον της Ρωσίας και της Συρίας;
Να τα πάρουμε από την αρχή. Οι ΗΠΑ δοκίμασαν να διεμβολίσουν το σύστημα A2/AD που έχει εγκαταστήσει η Ρωσία στη Συρία μετατρέποντας μια "φούσκα" με ακτίνα άνω των 400 χιλιομέτρων σε ζώνη αποκλεισμού για κάθε εχθρική κίνηση σε θάλασσα, αέρα και έδαφος. Η επίθεση των ΗΠΑ στέφθηκε με παταγώδη αποτυχία, καθώς οι απώλειες των όπλων που χρησιμοποιήθηκαν (τόμαχοκ) έφθασαν το 61%. Ενώ το πλήγμα του στόχου (αεροδρόμιο Σαϊράτ, Συρία) δεν ήταν τέτοιο ώστε να το θέσουν εκτός λειτουργίας. Εντός 12 ωρών το αεροδρόμιο ήταν ξανά σε επιχειρησιακή λειτουργία.
Γράφει ο Σωτήριος Καλαμίτσης.
Έξοδος και πάλι εορταστική επ’ ευκαιρία του Πάσχα. Ξεχύθηκαν στις εθνικές οδούς, αν προτιμάτε στους αυτοκινητοδρόμους, οι επί μήνες εγκλωβισμένοι στο κλεινόν άστυ, για να ξεδώσουν. Είναι και κάτι Μνημόνια με κάτι ΕΝΦΙΑ και ΔΕΗ που δεν σ’ αφήνουν να ξεχαστείς ρε αδερφέ και να απολαύσεις τη σίγουρη θέση στο Δημόσιο, στον ευρύτερο Δημόσιο Τομέα, στις τράπεζες και στα λοιπά ευαγή ιδρύματα ή τη σύνταξη του ρετιρέ. Άντε και μερικοί ελεύθεροι επαγγελματίες που έχουν κάποιο εξοχικό και κάποιο κομπόδεμα. Οι πάρα πολλά έχοντες σε Γκτανσκ, Γενεύη, Μαλδίβες νήσους και λοιπούς εξωτ[ερ]ικούς προορισμούς.
"Πού καιρός για επανάσταση! Και γιατί άλλωστε; Να διορθωθεί τι και με ποιο τρόπο; Όλες οι επαναστάσεις καταλήγουν στην κατάκτηση της ανεγκέφαλης, όπως είπαμε Κυρίας. Της Εξουσίας.
Αυτή η κατάκτηση, ως γνωστόν, δημιουργεί Δίκαιον, μακράν των ονειρικών στόχων μιας επανάστασης. Οι άνθρωποι που προκύπτουν από μια επανάσταση, περιέχουν τα ίδια συστατικά με τους αποχωρήσαντες ή τους ηττηθέντες. Η καταπίεση ευνοεί την αντίσταση και την ψυχική υγεία. Η επιτυχία και η επικράτηση κάνει ν’ αναβιώσει η εγωπάθεια, ο απολυταρχισμός, ο συγκεντρωτισμός και η απανθρωπιά.
Η αντίσταση ξαναγεννά. Η Εξουσία φθείρει, καταστρέφει τα ζωογόνα κύτταρα του ανθρώπου. Χρειάζεται ισχυρή παιδεία για ν’ αντέξει κανείς στην έννοια της Εξουσίας και της επιτυχίας.
Γράφει ο Σωτήριος Καλαμίτσης.
Στη διάρκεια του προεκλογικού αγώνα για την προεδρία των ΗΠΑ γνωρίζαμε τί εστί Hillary Clinton και ποία τα αμαρτήματά της, αλλά δεν γνωρίζαμε τί εστί Trump ούτε τα αμαρτήματά του πέρα από κάτι καταγγελίες για φοροδιαφυγή και για παρενόχληση ενηλίκων γυναικών προ 20ετίας. Τελικά ο Trump κατάφερε να εκλεγεί και στον εναρκτήριο της προεδρίας του λόγο να υποσχεθεί ότι πρώτο του μέλημα θα είναι η Αμερική και η ο αμερικανικός λαός [«America first»]. Λόγος εντελώς ρηχός, ή μάλλον ανύπαρκτος, αν συγκριθεί με τον αντίστοιχο λόγο του John Kennedy.