
Γράφει ο Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Ποια μνημόνια; Ποιες περικοπές συντάξεων; Ποιοι άστεγοι; Ποιο ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας; Ποια Siemens; Ποια λίστα Λαγκάρντ; Ποιοι αυτόχειρες; Ποιοι άνεργοι; Ποιοι λαθρομετανάστες; Ποιο Αιγαίο όπου χορεύουν ανενόχλητοι οι γκρίζοι λύκοι ενός γιαλαντζί σουλτάνου; Η χώρα χορεύει, εδώ και τρεις μήνες, στους ρυθμούς του "Survivor". Μια εκπομπή "επιβίωσης" (τάχα μου), που πούλησε ένας Τούρκος παραγωγός στον ΣΚΑΙ, ήταν αρκετή για να τα επισκιάσει όλα αυτά και να κάνει έναν ολόκληρο λαό να "ξεχάσει" τις δικές του πληγές και να κοιτάζει τις πληγές στα πόδια του Ντάνου, του "μισθοφόρου" και του Σπαλιάρα! Μια τηλεοπτική σαχλαμάρα που μονοπωλεί από το πρωί μέχρι το βράδυ όλο τον τηλεοπτικό χρόνο σε όλα τα ιδιωτικά κανάλια αδιαφορώντας για την οικονομική και κοινωνική εξαθλίωση ενός ολόκληρου λαού.
Ενα προφητικό άρθρο που γράφτηκε το 2016 από έναν συντηρητικό διανοούμενο σχετικά με τη σιωπηλή «γενοκτονία» των Ευρωπαίων.
Από τον Γιώργο Χαρβαλιά.
Σε μια προσπάθεια να συνεισφέρω στην κατανόηση όσων διακυβεύονται στη σημερινή εκλογική αναμέτρηση της Γαλλίας, παραχωρώ τη σελίδα μου για την αναδημοσίευση των κυριότερων αποσπασμάτων ενός προφητικού άρθρου που γράφτηκε το 2016 από τον Γάλλο συντηρητικό διανοούμενο Guillaume Fay σχετικά με τη σιωπηρή «γενοκτονία» των Ευρωπαίων που συντελείται μέσω της μεταναστευτικής κρίσης. Ο συγκεκριμένος δημοσιογράφος και συγγραφέας υπήρξε συνιδρυτής της γαλλικής «Νέας Δεξιάς» από την οποία αποχώρησε λόγω της διαφωνίας του με τις αντισημιτικές προκαταλήψεις και στηρίζει κριτικά το Εθνικό Μέτωπο και τη Μαρίν Λεπέν. Ιδού λοιπόν, απολαύστε τον και σκεφτείτε αν κάποια από αυτά που λέει απευθυνόμενος στους Γάλλους σάς θυμίζουν κάτι και από όσα συμβαίνουν σήμερα στη χώρα μας…
Γράφει ο Σωτήριος Καλαμίτσης.
[Η αγωγή ξεκινάει από το σπίτι, ενισχύεται στο σχολείο, υποχωρεί στο Πανεπιστήμιο και εξαφανίζεται, μόλις διαπιστώσει ότι οι λέξεις ευθιξία και παραίτηση δεν έχουν θέση στο λεξικό Μπαμπινιώτη].
Ήταν το σωτήριο [λέμε και καμμιά μ….] έτος 1998, όταν ο καθηγητής Γλωσσολογίας Γ. Μπαμπινιώτης εξέδωσε το πρώτον το λεξικό της ελληνικής γλώσσης, στο οποίο είχε περιλάβει και το λήμμα «Βούλγαρος» με την ακόλουθη εξήγηση: «Βούλγαρος 1. αυτός που γεννήθηκε στη Βουλγαρία ή κατάγεται από εκεί, 2. (κατχρ. υβρισ.) ο οπαδός ή παίκτης ομάδας της Θεσσαλονίκης (κυρίως του ΠΑΟΚ)» .
Του Δημήτρη Νατσιού (δάσκαλος στο Κιλκίς).
«Τ΄αγγειά γινήκαν θυμιατά
και τα σκατά λιβάνι
οι γύφτοι γίναν δήμαρχοι
κι οι κλέφτες καπετάνιοι».
[Γ. Σουρής]
Γυρίζεις σαν άνθρωπος το μεσημέρι, το βράδυ στο σπίτι σου. Λαχταράς την γαλήνη, την θαλπωρή, την ανάπαυση του ιδιωτικού σου κάστρου. Καταπώς συνηθίζεται, μαζί με τους οικείους, σε «υποδέχεται» το ανύστακτο και ακάματο τηλεοπτικό μάτι. Συν γυναιξί και τέκνοις στυλώνεις, ασυναίσθητα, το βλέμμα σου στο μεσημεριανό – βραδινό πρόγραμμα των καναλιών. (Οι δημοσκοπικές έρευνες κατατάσσουν την μεσημεριανή ζώνη, σ’ αυτήν με τις υψηλότερες θεαματικότητες). Την ώρα, λοιπόν, της ευλογημένης οικογενειακής σύναξης, επιλέγουν οι κερδέμποροι του θεάματος για να προβληθεί ό,τι ευτελές και βορβορώδες κυκλοφορεί στην ελληνική τηλεόραση. Όλα σχεδόν τα ιδιωτικά κανάλια, μιμούμενα φτηνιάρικες, κουτσομπολίστικες «αμερικανιές» (εκπομπές), ανέλαβαν εργολαβικά να παιδαγωγήσουν την ελληνική οικογένεια στην χυδαιότητα και την προστυχιά. Το σκηνικό ίδιο και απαράλλαχτο παντού. Μία παρουσιάστρια-εμπόρευμα γυναικείο, οπισθοτεταμένο και ημίγυμνο, για να θωπεύει τις καταχωνιασμένες φαντασιώσεις των απανταχού στερημένων, πλαισιωμένη από ένα παρδαλό ανθρώπινο συνονθύλευμα.
Του Πωλ Γκραιγκ Ρόμπερτς.
Αυτό το άρθρο του συντηρητικού καθηγητή της Οικονομίας, τέως υπουργού του Ρέϊγκαν, τέως αρχισυντάκτη της Εφημερίδας της Γουώλ Στρήτ, θα προκαλέσει τη δυσπιστία και θα παραμερισθεί από πολλούς και παρ’ ημίν ως σύμπτωμα προβεβηκυίας ηλικίας… Σκοντάφτει όμως η κρίση αυτή στα ακλόνητα στοιχεία που παραθέτει και στην πυροδότηση των στοχασμών που προκαλεί, για τις τρομακτικές επιπτώσεις που είχε το γεγονός για ολόκληρο τον πλανήτη και τον ανθρώπινο πολιτισμό. Και αυτά το επιβάλλουν στην προσοχή του αναγνώστη.
Ανάδειξη: Μιχαήλ Στυλιανού.
Τα γεγονότα της 11ης Σεπτεμβρίου 2001, άλλαξαν τον κόσμο. Υπήρξαν η πρόφαση για να εξαπολύσει η αμερικανική κυβέρνηση επιθέσεις σε επτά χώρες της Μέσης Ανατολής, προκαλώντας θύματα αμάχων κατά εκατομμύρια και στέλνοντας κύματα προσφύγων στον Δυτικό κόσμο. Η κυβέρνηση των ΗΠΑ δαπάνησε τρισεκατομμύρια δολάρια καταστρέφοντας χώρες και σκοτώνοντας γυναικόπαιδα, ενώ οι δημόσιες υποδομές στις ΗΠΑ φθείρονταν επικίνδυνα, τα σπίτια των Αμερικανών κατάσχονταν και οι ανάγκες υγείας τους έμεναν ακάλυπτες. Η 11η Σεπτεμβρίου ήταν επίσης η πρόφαση για την αποδόμηση της προστασίας που παρείχε το Αμερικανικό Σύνταγμα για την εξασφάλιση των ελευθεριών του Αμερικανού πολίτη. Σήμερα κανένας Αμερικανός δεν έχει τις ελευθερίες που εγγυάται το Σύνταγμα: