Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.

Ο Νίκος Χαβρεδάκης είναι ένας εξαιρετικός ιατρός βελονιστής, στα Χανιά, στο ιατρείο του οποίου σχηματίζουν καθημερινώς ουρά οι ασθενείς. Τον ελεύθερο χρόνο του τον εξαντλεί στην αναπαλαίωση και συλλογή αυτοκινήτων του περασμένου αιώνα, τα περισσότερα των οποίων μετρούν πάνω από 60 χρόνια ζωής.

Ο Νίκος είναι ένας πολύ επικοινωνιακός τύπος, με ιδιαίτερο χιούμορ και υψηλό επίπεδο αισθητικής και γούστου. Γνώριζα ότι ήταν συλλέκτης παλαιών αυτοκινήτων αλλά αυτό που δεν γνώριζα είναι ότι έχει πάει τη "βαλίτσα" τόσο μακριά. Δεξί του χέρι στην προσπάθεια αυτή ο Αλέξης Μπόλαρης, με τον οποίον είχα προσφάτως μια συζήτηση στο εργαστήριό του https://www.youtube.com/watch?v=x9OahgUpTdA

Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.

Όταν τον ρώτησα τι δουλειά κάνει, μου απάντησε "δεν ξέρω! Καλλιτέχνης μάλλον είμαι!". Και πώς αλήθεια να ορίσει τα όρια των δεξιοτήτων του; Μηχανικός, φαναρτζής, βαφέας, ό,τι και αν δηλώσει μέσα θα πέσει! Γιατί ο Αλέξης Μπόλαρης, ο οποίος τα τελευταία 10 χρόνια ασχολείται αποκλειστικώς με τις αναπαλαιώσεις αυτοκινήτων, διακρίνεται κυρίως για την τελειομανία του στην αναπαλαίωση αυτοκινήτων που έγραψαν τη δική τους ιστορία πριν από 100 σχεδόν χρόνια!

Εργάζεται, αποκλειστικώς σχεδόν, για τον γιατρό Νίκο Χαβρεδάκη και έχει δώσει πνοή σε αξέχαστα μοντέλα αυτοκινήτων του περασμένου αιώνα που στολίζουν πια την εκπληκτική συλλογή του Χανιώτη γιατρού, τη συνέντευξη του οποίου θα δείτε σύντομα. Αυτό που κάνει σίγουρα τον Αλέξη Μπόλαρη να ξεχωρίζει από τους υπόλοιπους αναπαλαιωτές αυτοκινήτων είναι η μανία του για την τελειότητα. Δεν αφήνει τίποτε στην τύχη, δεν κουκουλώνει αυτά που δεν φαίνονται και θέλει να χρησιμοποιεί πάντοτε αυθεντικά ανταλλακτικά.

Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.

Κάθε φορά που πηγαίνω στα Χανιά ο καλός μου φίλος Σταύρος Βαμβουνάκης με εκπλήσσει. Η πρόσφατη επίσκεψή μου στην όμορφη πόλη της Κρήτης δεν μπορούσε να αποτελέσει εξαίρεση.

Είχαμε δώσει ραντεβού στην παραλία των Καμισιανών και κάτι μου έλεγε, γνωρίζοντας πια καλά τον χαρακτήρα του, ότι ο ερχομός του θα έκρυβε μια έκπληξη. Και δεν έπεσα έξω. Λίγα λεπτά αργότερα εμφανίστηκε καβάλα σε μια τρίτροχη μοτοσυκλέτα της δεκαετίας του '60 φορώντας ένα ψάθινο καπέλο και σκούρα γυαλιά ηλίου για να με ξεγελάσει.

Δείτε και ακούστε τι ακολούθησε...

Συνέχεια απ' το προηγούμενο : https://www.ribandsea.com/travels/4512-sti-voreia-eyvoia-me-aftokinoymeno-meros-a.html

Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.

Αφήσαμε το Πευκί έχοντας μείνει δύο ημέρες παρέα με τους φίλους μας περιπλανώμενοι συγχρόνως στα αξιοθέατα της περιοχής. Αφού εμπεδώσαμε, για μια ακόμη φορά, τη δυστυχία της έλλειψης πινακίδων, αναγκαζόμενοι να κάνουμε μερικά επιπλέον αχρείαστα χιλιόμετρα για να βρούμε την παραλία Κανατάδικα της Ιστιαίας, φθάσαμε στους Ωρεούς. Κωμόπολη γνωστή για την όμορφη μαρίνα και τα μεζεδοπωλεία της.  

Νέος Πύργος, Νησιώτισσα και Αγιόκαμπος οι επόμενες στάσεις μας. Η παραλία της Νησιώτισσας μάλιστα μας κράτησε λίγο περισσότερο. Την αγάπησε άλλωστε ιδιαίτερα η καπετάνισσα για τη θάλασσα και την αμμουδιά της, ενώ εγώ απόλαυσα την απόλυτη σκιά των δένδρων και τις πτήσεις με το drone.

Του Θοδωρή Κονταρά.

H δυστυχία στις χώρες των μεταναστών δεν είναι προϊόν της αποικιοκρατίας, όπως πολλοί διατείνονται, αλλά αποτέλεσμα του θρησκευτικο-κοινωνικο-οικονομικού μοντέλου αυτών των χωρών, ιδίως κατά τις τελευταίες δεκαετίες.

ΑΣ ΔΟΥΜΕ ΤΗ ΜΕΓΑΛΗ ΕΙΚΟΝΑ:

Το μεταναστευτικό είναι σαν το ηλεκτρικό ρεύμα. Όταν υπάρχει διαφορά δυναμικού σε ένα δίπολο, υπάρχει ροή ηλεκτρονίων. Ο δυτικός κόσμος έχει ευημερία και υπογεννητικότητα. Ο τρίτος κόσμος, φτώχεια και υπεργεννητικότητα. Δηλαδή τεράστια διαφορά δυναμικού, που σημαίνει δισεκατομμύρια υποψήφιοι μετανάστες.