Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.

Είναι παρήγορο να βλέπεις ανθρώπους με μυαλό, γνώσεις και κυρίως θέληση για εθελοντική κοινωνική προσφορά να ενώνουν τις δυνάμεις τους και να δημιουργούν ομάδες δράσης με σκοπό να υπηρετήσουν το κοινό καλό. Μια τέτοια ομάδα δράσης είναι η "Ομάδα Έρευνας και Διάσωσης Λέρου" η οποία ιδρύθηκε τον Αύγουστο του 2019.

Ο Βασικός σκοπός της ΟΜΑΔΑΣ ΕΡΕΥΝΑΣ και ΔΙΑΣΩΣΗΣ ΛΕΡΟΥ είναι κυρίως η διάσωση ανθρώπων  που η ζωή τους βρίσκεται σε σοβαρό κίνδυνο καθώς και το να επικουρεί τους κρατικούς φορείς της υγείας και της πολιτικής προστασίας στο νησί της Λέρου με ενέργειες και δράσεις που θα έχουν να κάνουν με την πρόληψη, τη διάσωση και την προστασία τόσο της ζωής όσο και του περιβάλλοντος.

Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.

Ο Γιώργος Σιφουνιός, 64 ετών σήμερα, ζει και δραστηριοποιείται στο νησί της Λέρου. Κύρια επαγγελματική ασχολία του ήταν, και είναι, το εμπόριο οικοδομικών υλικών. Επηρεασμένος όμως από τις σπουδές της κόρης του στη Σχολή Κεραμικής του Ο.Α.Ε.Δ. στο Νέο Ηράκλειο, άρχισε πριν από 20 περίπου χρόνια να ασχολείται με τα κεραμικά μολονότι δεν υπήρχε προϊστορία στην οικογένειά του.

Βεβαίως σ' αυτό το πρωτόγνωρο γι' αυτόν μονοπάτι "παρέσυρε" και τον γιο του Ευθύμη, ο οποίος μαθαίνει την τέχνη της κεραμικής από τον πατέρα του, ενώ ο ίδιος έχει σπουδάσει μηχανικός πληροφορικής υπολογιστών, γνώσεις που τον βοήθησαν στο στήσιμο της ιστοσελίδας της επιχείρησης, στη δημιουργία e shop και λογαριασμού στο YouTube με 20.000 σχεδόν συνδρομητές.

Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.

Όταν μου πρότειναν να συναντήσω τη Γιώτα Κοντογιωργάκη και να τη βιντεοσκοπήσω να μαγειρεύει, δεν μπορούσα να φανταστώ την έκταση του μαγειρικού της ταλέντου ούτε τον ξυλόφουρνο-έπιπλο στον οποίο ψήνει τα καρβέλια, τις χλέπες και τα φαγητά της. Πρόκειται για την παραδοσιακή κλασική νησιώτικη εστία (μαγειρειό ή φουρνόσπιτο) όπου μαζεύονταν τα μέλη της οικογένειας, έψηναν, έτρωγαν και περνούσαν την ώρα τους. Ένας εσωτερικός ξυλόφουρνος διαστάσεων 1,80 Χ 1,80 τον οποίο η Γιώτα διατήρησε και βελτίωσε μετατρέποντάς τον σε ένα αρχιτεκτονικό στολίδι με υπερυψωμένο δώμα και καμινάδα που ψάχνεις απεγνωσμένα να εντοπίσεις.

Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.

Ο Αντώνης Νταλλαρής εργάζεται στη Λέρο σαν ταχυδρομικός διανομέας αλλά στον ελεύθερο χρόνο του ασχολείται με την παραδοσιακή μουσική (παίζει, τραγουδάει και διδάσκει) και προεδρεύει του Πολιτιστικού και Μορφωτικού Συλλόγου "Άρτεμις". Κατά τη διάρκεια της πρόσφατης παραμονής μου στη Λέρο μού μίλησε για τις ποικίλλες δραστηριότητες του συλλόγου "Άρτεμις" που έχει πολλές εγχώριες και διεθνείς περγαμηνές.

Η συζήτησή μας εμπλουτίστηκε με την παρουσία πέντε νεαρών οργανοπαικτών οι οποίοι έπαιξαν λύρα, λαούτο και τσαμπούνα, με τον δάσκαλό τους και πρόεδρο του Συλλόγου να παίζει και να τραγουδάει μαζί τους, ενώ τα σπίτια του Πλάτανου πίσω τους βάφονταν με τα παλ χρώματα της δύσης.

Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.

Όταν το στερητικό σύνδρομο για μια βόλτα με σκάφος στη θάλασσα δεν παλεύεται, τότε αποδέχεσαι να επιβιβαστείς ακόμη και σε ένα πλαστικό Ranieri. Όχι ότι το εξάμετρο Ranieri του καλού μου φίλου Τάσου Μαρδόγλου είναι για πέταμα, αλλά κακά τα ψέματα άλλο πράγμα είναι ένα αντίστοιχου μήκους φουσκωτό σκάφος. Με άλλα λόγια, άλλα τα μάτια του λαγού και άλλα της κουκουβάγιας!

Επιβιβαστήκαμε λοιπόν πέντε άτομα, εκείνο πρωί του Οκτώβρη στο Ranieri, στην παραλία Άλιντα της Λέρου, και βάλαμε πλώρη για τη βραχονησίδα του Αρχάγγελου που βρίσκεται βορείως της Λέρου, σε απόσταση αναπνοής απ' το Παρθένι και το αεροδρόμιο. Νωρίτερα το πρωί, παρακολουθώντας το ξεψάρισμα ενός γρι-γρι στην Αγ. Μαρίνα, είχα έναν απολαυστικό διάλογο με ένα ψαρά ο οποίος μου είπε ότι του θύμιζα ένα τρόφιμο του ψυχιατρείου της Λέρου! Το είπα κι' εγώ ότι μου θύμιζε ένα τρόφιμο του Δρομοκαίτειου και πατσίσαμε! Έπεσε πολύ γέλιο, ενώ ένας συνάδελφος τού χωρατατζή ψαρά τού έλεγε πως άνοιξε πάλι το κουτάκι με τις μαλακίες!

Ο καιρός πάντως ήταν κάτι περισσότερο από καλός και έτσι δεν βρήκα πάτημα για να πειράξω τον Τάσο που καμάρωνε για το ταξίδεμα του πλαστικού του. Στη ρότα μας έπαιξαν και μερικά δελφίνια και έτσι η καλή μας διάθεση πήρε χρώμα και έγινε καλύτερη.