Η 200η επέτειος της 25ης Μαρτίου, ξημερώνει για τη χώρα και το λαό σε συνθήκες παρόμοιες μ’ αυτές που βίωναν οι ραγιάδες της εποχής εκείνης. Σε συνθήκες ανέχειας, χαρατσιών, φόβου για το αύριο, καθημερινής αίσθησης θανατικού, φόβητρου για τις μετακινήσεις, εξευτελισμού κάθε έννοιας προσωπικής και εθνικής αξιοπρέπειας και διάχυτης δυστυχίας. Με τον σουλτάνο, παράλληλα, να απειλεί από τον οντά του στην Άγκυρα. Και τους ντόπιους εδώ αγάδες να τρομοκρατούνται στους βρυχηθμούς του.
Κάτι χειρότερο: Ακριβώς 200 χρόνια από την έναρξη του αγώνα για ανεξαρτησία και δημιουργία εθνικού κυρίαρχου κράτους για το οποίο πάσχισαν οι αγωνιστές του ’21, σχεδιάζεται από Βρυξέλλες, ΝΑΤΟ και τους ντόπιους κυβερνητικούς οσφυοκάμπτες, η οριστική κατάλυση κάθε έννοιας εθνικής κυριαρχίας της χώρας. Χρησιμοποιώντας για τους σκοπούς τους, εκτός των άλλων και το «φόβητρο» της γείτονος εξ’ ανατολών.







