Δεν υπήρξαν φορές που θα θέλατε να ξέρετε πόσο αέριο έχει μείνει στη φιάλη του camper σας; Δεν υπήρξαν φορές που δεν είχατε εφεδρική φιάλη, ήσασταν στο πουθενά και φοβηθήκατε ότι θα ξεμείνετε από προπάνιο; Τέλος στην ανασφάλεια! Τώρα πια είναι εύκολο να μάθετε αμέσως το ύψος της στάθμης του αερίου μέσα στη φιάλη του προπανίου ή του βουτανίου χάρις στον υπερηχητικό "μαρκαδόρο" GC 100 της Dometic!

Ωρισμένα γκατζετάκια είναι απαραίτητα για τους λάτρεις του, ελεύθερου κυρίως, camping. Χωρίς αμφιβολία σ' αυτά συγκαταλέγεται το GC 100 της Dometic. Ένα απλό, στη χρήση του, αξιόπιστο και ελαφρύ "εργαλείο" που ελέγχει το ύψος της στάθμης του αερίου που έχει μείνει στη φιάλη του αυτοκινούμενου. Ζυγίζει μόλις 25 γραμμάρια και μέσα σε ελάχιστα δευτερόλεπτα μπορεί να σας "πει" πόσο γεμάτη ή πόσο άδεια είναι η φιάλη σας.

Πηγή : USA.GreekReporter.com

 Ένα από τα πιο γνωστά αξιοθέατα στην Αστόρια είναι το ελληνικό βιβλιοπωλείο που ανήκει στον Sam Chekwas και ονομάζεται Seaburn. Το μοναδικό ελληνικό βιβλιοπωλείο στη Νέα Υόρκη! Το Seaburn εδρεύει στο Broadway (33-18) και προσφέρει μια ποικιλία από ελληνικά βιβλία. Τα θέματα που περιλαμβάνονται είναι: αρχαία λογοτεχνία και ιστορία, σύγχρονη λογοτεχνία, βιογραφίες, μελέτες, ακόμα και βιβλία τέχνης. Τα βιβλία είναι γραμμένα στα ελληνικά και αγγλικά.

 Ο 48χρονος ιδιοκτήτης Sam Chekwas είναι  Νιγηριανός αλλά αισθάνεται ΕΛΛΗΝΑΣ. Μιλάει άπταιστα ελληνικά. Ήταν φοιτητής στη Νιγηρία, όταν διάβασε την τραγωδία "Αντιγόνη" στα αγγλικά. Από τότε έγινε ένας μεγάλος υποστηρικτής του ελληνικού πνεύματος. Στη δεκαετία του 1980 ήρθε στην Ελλάδα για να μελετήσει και να μάθει την ελληνική γλώσσα. Σπούδασε στο Αριστοτέλειο πανεπιστήμιο οδοντίατρος.

Γράφει ο Ιωσήφ Παπαδόπουλος.

Είχα προσφάτως αναρτήσει εδώ ένα άρθρο με θέμα την απαλλαγή των αυτοκινούμενων τροχόσπιτων από τον φόρο πολυτελείας http://www.ribandsea.com/main/index.php/law/1328-epivevaionetai-i-apallagi-ton-campers-apo-ton-foro-polyteleias

Μολονότι τα στοιχεία που έδωσα τότε ήταν σωστά, δεδομένου ότι αναφέρθηκα σε συγκεκριμένο νόμο του Υπουργείου Οικονομικών, η πληροφόρηση ήταν λάθος! Θα μου πείτε, πώς γίνεται αυτό; Γίνεται! Στην Ελλάδα ζούμε, μην το ξεχνάτε! Ακούστε λοιπόν τι ισχύει τελικώς. Το έμαθα όταν ρώτησα τον αρμόδιο υπάλληλο της εφορίας κατά την παραλαβή των πινακίδων κυκλοφορίας του αυτοκινούμενου που προσφάτως απέκτησα (ο προηγούμενος ιδιοκτήτης είχε καταθέσει τα δύο τελευταία χρόνια τις πινακίδες).

Από τον Σύνδεσμο Ελλήνων Κατασκευαστών Πολυεστερικών και Άλλων Σκαφών, Παρελκομένων, Εξαρτημάτων, Εμπόρων και Υπηρεσιών (ΣΕΚΑΠΛΑΣ ΠΕΕΥ) έλαβα χθες την επιστολή που ακολουθεί, την οποία το διοικητικό Συμβούλιο του Συνδέσμου απέστειλε προς τον πρωθυπουργό και τα αρμόδια υπουργεία, προκειμένου να πείσει τους επικεφαλής να αναθεωρήσουν την απόφασή τους για την επιβολή τεκμηρίων ακόμη και στις... "σκάφες" αναψυχής. Πολύ καλή η προσπάθεια και ακόμη καλύτερη η επιχειρηματολογία. Ας ελπίσουμε ότι οι αποδέκτες, κατά την ανάγνωση της επιστολής, θα έχουν αφαιρέσει το κερί από τ' αυτιά και την τσίχλα απ' το μυαλό τους...

Αριθ. Πρωτ.: 015/14/ΕΤ       Άγιος Δημήτριος 22 Ιανουαρίου 2014                                                              

Προς : ΠΡΟΣ: κ. Αντώνη ΣΑΜΑΡΑ
          Πρωθυπουργό
ΚΟΙΝ.: 1. κ. Γιάννη ΣΤΟΥΡΝΑΡΑ
          Υπουργό Οικονομικών
       2. Κα. Όλγα ΚΕΦΑΛΟΓΙΑΝΝΗ
          Υπουργό Τουρισμού
       3. κ. Μιλτιάδη ΒΑΡΒΙΤΣΙΩΤΗ
          Υπουργό Ναυτιλίας & Αγαίου
       4. κ. Γιώργο ΜΑΥΡΑΓΑΝΗ
          Υφυπουργό Οικονομικών
        
ΑΝΑΚ.: Όλα τα μέλη του ΣΕΚΑΠΛΑΣ-ΠΕΕΥ

ΘΕΜΑ: Οικονομικές παράμετροι για μικρά σκάφη αναψυχής.

Του Χρήστου Γιανναρά.

«Δεν θέλω εκδίκηση, θέλω δικαιοσύνη: Nα τους πάρει το κράτος τις περιουσίες που απόκτησαν όσο είχαν αξιώματα. Kαι να τους δώσει μια σύνταξη τριακόσια ευρώ, όσα δίνουν αυτοί σήμερα σε μάς, που λιώσαμε σαράντα χρόνια στη σκληρή δουλειά».

Aυτή η φράση βγήκε από τα χείλη μιας γυναίκας που δούλεψε, από τα δεκαέξι ώς τα εξήντα της, μαγείρισσα σε δημόσιο ίδρυμα: Σαράντα τέσσερα χρόνια να σηκώνει δεκάδες κιλά τα κατεψυγμένα κρέατα, τσουβάλια τις πατάτες και τα όσπρια, ατελείωτα τελάρα τις ντομάτες, τα φρούτα, τα ζαρζαβατικά – λαχανιασμένο καθημερινό οχτάωρο τρεχαλητό και άγχος να τα προλάβει όλα, μέσα στο πύρωμα από τους φούρνους και τη «στόφα». Mέσα εκεί έζησε τέσσερις εγκυμοσύνες και τέσσερις λοχείες, συν δύο εγχειρήσεις για κιρσούς, τίμημα του φιλότιμου και της ευσυνειδησίας της. Mε μόνη ελπίδα, όλα αυτά τα χρόνια, «να ζήσει σαν άνθρωπος κι αυτή όταν θα φτάσει επιτέλους στη σύνταξη. Aλλά να τώρα, που περιμένει δυο χρόνια να «βγει» η σύνταξη του IKA και η σύνταξη δεν βγαίνει – της δίνουν «έναντι» τριακόσια ευρώ κάθε μήνα.