Του Ανδρέα Κούτρα.

Τις τελευταίες μέρες είχαμε μια δραματική επιδείνωση της κατάστασης στην Ελλάδα και στον τραπεζικό τομέα. Για όλους αυτούς που μέχρι τώρα λοιδορούσαν το τραπεζικό σύστημα και ανεύθυνα έλεγαν, πως δεν τους ενδιαφέρει και να κλείσουν οι τράπεζες η πραγματικότητα είναι ζοφερή. Δεν χρειάζεται να έχεις καταθέσεις στις τράπεζες, για να επηρεαστείς. Η κατάρρευση του τραπεζικού συστήματος τους παίρνει όλους, δίκαιους και αδίκους. Δεν κάνει διάκριση στους έχοντες και μη έχοντες. Σε μια χώρα που σε μεγάλο ποσοστό, μάλιστα, σε πολύ μεγαλύτερο ποσοστό από οποιαδήποτε άλλη χώρα της Ευρώπης, εξαρτάται από το φυσικό και όχι το ηλεκτρονικό χρήμα η απουσία των χαρτονομισμάτων είναι θάνατος. Η εφοδιαστική αλυσίδα αγαθών παθαίνει έμφραγμα και το αποτέλεσμα είναι έλλειψη αγαθών.

Ποιος, όμως, είναι υπεύθυνος για αυτή την κατάσταση και ποιά είναι τα πιθανά σενάρια από εδώ και πέρα;

Αποκλειστική ευθύνη για την εφαρμογή περιορισμών στην κίνηση κεφαλαίων έχει η κυβέρνηση και ο Υπουργός Οικονομικών. Την χρηματοπιστωτική σταθερότητα στην χώρα και τις τράπεζες τις εποπτεύει η Τράπεζα της Ελλάδος ως αντιπρόσωπος της ΕΚΤ. Όμως δεν μπορεί να νομοθετήσει περιορισμούς στην κίνηση κεφαλαίων και να επιβάλλει όριο αναλήψεων. Μπορεί να προειδοποιήσει, όπως και το έκανε πολλές φορές και κατηγορήθηκε για αυτό σφοδρά.

Του Ελευθέριου Ρήνου.

Πηγή : http://grnea.gr/2015/07/psifizoume-ochi-giati-to-ne-tha-mas-odigisi-ektos-evro-ke-stin-apoliti-katastrofi/

Τα οικονομικά στοιχεία που έδωσε στη δημοσιότητα σήμερα το ΔΝΤ ξεκαθαρίζουν ότι αν αποδεχθούμε το πακέτο μέτρων των δανειστών δεν θα βγούμε ποτέ από την κρίση.

Την Κυριακή 5 Ιουλίου 2015 πρέπει να ψηφίσουμε αν θέλουμε την πρόταση των δανειστών μας ή αν επιθυμούμε η ελληνική κυβέρνηση να συνεχίσει τις διαπραγματεύσεις για μια γρήγορη και κοινά αποδεκτή λύση. Θεωρώ ότι το «ναι» είναι μια καταδικασμένη θέση. Ακόμη κι αν κερδίσει η πλευρά που το υποστηρίζει, μόνο για κομματικούς λόγους, δεν μπορεί να εφαρμοστεί και θα σημάνει την οικονομική καταστροφή της χώρας.

Το τραγελαφικό είναι ότι η πλευρά του «ναι» υποστηρίζει πως το πλαίσιο μέτρων δεν ισχύει και δεν υπάρχει αντικείμενο για το δημοψήφισμα. Ωστόσο, όταν κάτι δεν ισχύει και δεν έχει αντικείμενο, πως το υποστηρίζεις; Αφού δεν υπάρχει! Για αυτό δημιουργήθηκε ένα ψευδεπίγραφο ερώτημα, λες και υπάρχει κάποιος εκτός ΚΚΕ που επιθυμεί την έξοδο από την ευρωζώνη και την Ευρωπαϊκή Ένωση. Ουσιαστικά, δημιουργείς έναν εικονικό αντίπαλο, γιατί τον κανονικό δεν τον κερδίζεις σε φυσιολογικές συνθήκες.

Γράφει ο Ιωσήφ Παπαδόπουλος.

Πιστεύω ακράδαντα πως ο δημοσιογράφος - ο λειτουργός δηλαδή της ενημέρωσης και του ελέγχου της εξουσίας, που μπορεί με τον ένα ή τον άλλο τρόπο να ενημερώνει τον κόσμο αλλά και να διαμορφώνει την κοινή γνώμη - οφείλει να αφουγκράζεται όλες τις απόψεις και να τις αφήνει ελεύθερες στην κρίση των αναγνωστών ή τηλεθεατών του. Ως εκ τούτου, Παπαδημητρίου, Πρετεντέρης, Χασαπόπουλος, Αναγνωστάκης, Χατζής, Μπογδάνος, Λυριτζής και Πορτοσάλτε δεν πρόκειται εγώ να γίνω, επ' ουδενί!

Κτύπησε λοιπόν το τηλέφωνό μου σήμερα το πρωί, εδώ στον Ξηρόκαμπο της Λέρου όπου βρίσκομαι. Στην άλλη άκρη της γραμμής ένας καλός φίλος - το όνομα του οποίου για ευνόητους λόγους δεν αναφέρω - ο οποίος άρχισε να μου "σέρνει τα εξ αμάξης".

"Καλά ρε Ιωσήφ, το τυρί το είδες, την φάκα δεν την είδες;".

"Τι εννοείς;", τον ρώτησα.

Της Όλγας και Τάνυας Γεριτσίδου.

Πηγή : http://crimesagainstgreeks.com/%CF%84%CE%BF-%CF%80%CF%81%CE%B1%CE%B3%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%BF-%CE%B4%CE%B9%CE%B1%CE%BA%CF%85%CE%B2%CE%B5%CF%85%CE%BC%CE%B1-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%B4%CE%B7%CE%BC%CE%BF%CF%88%CE%B7%CF%86/

Σε αυτό το σύντομο άρθρο ερχόμαστε να σας υπενθυμίσουμε ορισμένες αρχές και ορισμένα γεγονότα που πάνε να θαφτούν υπό το τεράστιο όργιο εγκληματικής παραπληροφόρησης και κατατρομοκράτησης του Ελληνικού Λαού εμπράκτως μέσω οικονομικού εκβιασμού και φραστικώς μέσω των ΜΜΕ και του πολιτικού κατεστημένου που ευθύνεται για αυτή την κατάσταση, την επεδίωξε, την πέτυχε και την υπερασπίζεται με νύχια και με δόντια.

Αυτοί που μόνο να κερδίσουν έχουν από το “Ναί” και από τα Μνημόνια βομβαρδίζουν με κάθε δυνατό μέσο εκτός των όπλων αυτούς που έχουν να χάσουν τα πάντα που τους έχουν απομείνει και μόνο να κερδίσουν έχουν από το “ΟΧΙ”.

Σε αυτό λοιπόν το άρθρο μαζεύουμε και κάνουμε έναν απολογισμό κλινικά και ψυχρά επιστημονικό, χωρίς να αφήσουμε να παρεμβληθεί ο όποιος μας θυμός και αγανάκτηση τόσο προς τους παλαιούς πολιτικούς μειοδότες και προδότες και την καμαρίλα που προστατεύουν και εκπροσωπούν (και κατά των οποίων έχουμε κινηθεί με κάθε ένδικο μέσο) όσο και προς την τωρινή συγκυβέρνηση και τον Τσίπρα που και αυτός δεν έχει σταθεί στο ύψος των περιστάσεων.

Barry had long heard the stories of an amazing family tradition. It seems that his father, grandfather and great-grandfather had all been able to walk on water on their 18th birthday.

On that special day, they'd each walked across the lake to the pub on the far side for their first legal drink.

So when Barry's 18th birthday came around, he and his pal Slick took a boat out to the middle of the lake.

Barry, stepped out of the boat...and nearly drowned!

Slick just barely managed to pull him to safety.

Furious and confused, Barry went to see his Grandmother, "Grandma" he asked, "tis me 18th birthday, so why can't I walk across the lake like me father, his father and his father before him?".

Granny looked deeply into Barry's, troubled eyes and said,

"Because ye father, ye grandfather and ye great-grandfather were all born in December when the lake is frozen, and ye were born in August, ya fekin idiot!

Και η μετάφραση στα ελληνικά :

Ο Barry άκουγε συχνά τις ιστορίες για μια εκπληκτική οικογενειακή παράδοση. Φαίνεται πως ο πατέρας του, ο παππούς του και ο προπάππους του κατάφεραν όλοι να περπατήσουν επάνω στο νερό στα 18α γενέθλιά τους.

Εκείνη ακριβώς την ημέρα είχαν και οι τρεις τους περπατήσει επάνω στα νερά της λίμνης μέχρι την απέναντι πλευρά της για να πιουν το πρώτο τους νόμιμο ποτό.

Έτσι, όταν έφθασε η ημέρα των 18ων γενεθλίων του Barry, αυτός και ο φιλαράκος του ο Slick μπήκαν σε μια βάρκα και έφθασαν στη μέση της λίμνης. Ο Barry βγήκε έξω από τη βάρκα και λίγο έλειψε να πνιγεί! Ο Slick μετά βίας κατάφερε να τον σώσει από βέβαιο πνιγμό!

Έξαλλος και συγχισμένος ο Barry πήγε στη γιαγιά του και την ρώτησε : "Γιαγιά, σήμερα είναι τα 18α γενέθλιά μου. Γιατί λοιπόν δεν μπορώ να διασχίσω τη λίμνη περπατώντας όπως έκανε ο πατέρας μου, ο πατέρας του και ο παππούς του πριν από αυτόν;

Η γιαγιά κοίταξε βαθειά μέσα στα ταραγμένα μάτια του Barry και του είπε :

Γιατί ο πατέρας σου, ο παπούς σου και ο προπάππους σου είχαν όλοι γεννηθεί τον Δεκέμβρη όταν η λίμνη είναι παγωμένη, ενώ εσύ γεννήθηκες τον Αύγουστο ηλίθιε!

Καταλάβαμε τίποτε συνέλληνες;