Κείμενο - Φωτογραφίες - Βίντεο : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Ανάφη. Πώς η υπερβολή του ελεύθερου camping μπορεί να μετατρέψει έναν παράδεισο σε κόλαση!
Τελευταία φορά που πήγα στην Ανάφη ήταν τον Νοέμβριο του 1993. Έκτοτε δεν ξαναπήγα. Όχι επειδή δεν μου άρεσε το νησί, αλλά επειδή δεν μπορούσα να αντικρύσω τους κατοίκους του! Τι είχε συμβεί όμως την αποφράδα εκείνη μέρα στην Ανάφη που με έκανε στη συνέχεια να ντραπώ και να μην ξαναπατήσω στο όμορφο αυτό νησί των Κυκλάδων;
Έφθασα στην Ανάφη με το καράβι της άγονης, εκείνο το κρύο βράδυ του Νοεμβρίου,
καβάλα στο παπί, φορτωμένος με τη βιντεοκάμερά μου, έτοιμος για το ρεπορτάζ που μου είχε ζητήσει να κάνω ο τότε "εργοδότης" μου για τον γιατρό του Ωνάσειου, Άλκη Μιχάλη. Ποιος ήταν ο "εργοδότης" μου; Ο ταρζάν της τηλεοπτικής ζούγκλας, το αποτυχημένο μοντέλλο, ο αποτυχημένος σκιτσογράφος, ο αποτυχημένος φοιτητής της ιατρικής, που δεν υπηρέτησε στη συνέχεια στον στρατό γιατί το έπαιξε τρελός, ο κατά δήλωσή του "δημοσιογράφος" Μάκης Τριανταφυλλόπουλος.