Ύστατο χαίρε σε έναν καλό Κασιώτη και φίλο.
 Έφυγε απ' τη ζωή ο κυρ Γιώργης ο Λιόντας και οι ραχούλες της Κάσου έχασαν το χρώμα τους, θαρρείς, έχασαν την ζωντάνια τους. Απλός άνθρωπος ο κυρ Γιώργης, τραγουδούσε τη ζωή, τη δουλειά και το νησί του σκαρώνοντας μαντινάδες. Μου προσέλκυσε πολλές φορές το ενδιαφέρον και θέλησα να του μιλήσω. Πότε την ώρα που έπηζε τη σιτάκα στο μιτάτο, καθισμένος με τις ώρες πάνω απ΄ τη φωτιά, πότε στην επίσκεψη του ορθοπεδκού Ανδρέα Παπαδόπουλου στο σπίτι του, κατά την διάρκεια της αποστολής αγάπης του "Ναυτίλου" στην Κάσο τον Νοέμβριο του 2015, και πότε σε μια εξομολόγηση εκ βάθους καρδίας όταν με δυσκολία έσερνε τα κουρασμένα πόδια του μέχρι το εκκλησάκι του Άγιου Παντελεήμονα.
Έφυγε απ' τη ζωή ο κυρ Γιώργης ο Λιόντας και οι ραχούλες της Κάσου έχασαν το χρώμα τους, θαρρείς, έχασαν την ζωντάνια τους. Απλός άνθρωπος ο κυρ Γιώργης, τραγουδούσε τη ζωή, τη δουλειά και το νησί του σκαρώνοντας μαντινάδες. Μου προσέλκυσε πολλές φορές το ενδιαφέρον και θέλησα να του μιλήσω. Πότε την ώρα που έπηζε τη σιτάκα στο μιτάτο, καθισμένος με τις ώρες πάνω απ΄ τη φωτιά, πότε στην επίσκεψη του ορθοπεδκού Ανδρέα Παπαδόπουλου στο σπίτι του, κατά την διάρκεια της αποστολής αγάπης του "Ναυτίλου" στην Κάσο τον Νοέμβριο του 2015, και πότε σε μια εξομολόγηση εκ βάθους καρδίας όταν με δυσκολία έσερνε τα κουρασμένα πόδια του μέχρι το εκκλησάκι του Άγιου Παντελεήμονα.






