Γράφει ο Σωτήρης Καλαμίτσης.
Ο «νόμος Κατσέλη» χρονολογείται από το 2010. Ψηφίσθηκε, για να σώσει, λέει, τους αναξιοπαθούντες από τα χρέη προς τις τράπεζες. Όσους είδαν τη ζωή τους να καταστρέφεται από τη μια μέρα στην άλλη με το προδοτικό Μνημόνιο του ανεγκέφαλου «λεφτά υπάρχουν», λοχαγού του λόχου των πράσινων τυφεκιοφόρων.
Όλ’ αυτά τα χρόνια διάβασα πάμπολλες φορές ειδήσεις με διθυραβικά σχόλια για δικαστικές αποφάσεις, με τις οποίες π.χ. αστυνομικός εν συντάξει απαλλασσόταν από τον βραχνά δανείων ύψους € 400.000. Ουδείς διερωτάτο πώς και ο εν λόγω αστυνομικός δημιούργησε τόσο μεγάλα χρέη με ένα μισθό ή πώς συνέβη και τον δανειοδότησαν οι τράπεζες χωρίς αξιόχρεο εγγυητή ή εμπράγματη εξασφάλιση. Μόνον κάποιος εισαγγελέας Κτιστάκης είχε το θάρρος να προσβάλει με έφεση απόφαση Ειρηνοδικείου της Ρόδου που είχε απαλλάξει καθηγήτρια Πανεπιστημίου από χρέη ύψους € 300.000.









