Γράφει ο Σωτήρης Καλαμίτσης.

6 Αυγούστου 1829

182 χρόνια μετά και εν μέσω Μνημονίου.

06.02.2011

«Μπορεί τα στελέχη της κυβέρνησης να μην έχουν υποστεί περικοπές ανάλογες με αυτές των συνταξιούχων, αλλά η κρίση τους έχει επηρεάσει με αποτέλεσμα να μην έχουν να πληρώσουν ούτε για έναν καφέ.

Γι' αυτό και όπως συνέβαινε και πριν την κρίση, ο ελληνικός λαός τον "κερνάει" έστω και χωρίς να το ξέρει. Φυσικά η γραφειοκρατία βάζει εμπόδια, ωστόσο αν ο πολιτικός είναι επίμονος και έχει όραμα, μπορεί να τα ξεπεράσει.

Γράφει ο Σωτήρης Καλαμίτσης.

[λεξικό Σταματάκου]

Βομβαρδίζεται ο πολίτης από τα ΜΜΕ με ειδήσεις τύπου η Σάσα Σταμάτη κάνει βόλτα στο Σύνταγμα, η τάδε ποζάρει γυμνή και καίει το διαδίκτυο, ο δείνα ηθοποιός αποχαιρετά τη μητέρα του με συγκλονιστικό μήνυμα στο facebook, στη Μύκονο ο τάδε χλέας κ.λπ. Μεγάλη σημασία στα ανούσια και αδιάφορα. Με συγκίνησε, πάντως, η είδηση του θανάτου του Κώστα Αρβανίτη, καπετάνιου του αλιευτικού που έσωσε 70 ζωές κατά την περυσινή τραγωδία στο Μάτι. Καθόλου δεν με συγκίνησε η επί 15΄ ενασχόληση τηλεοπτικού σταθμού, ο οποίος ανέκρινε στον αέρα μέχρι και τον υπουργό Ναυτιλίας για την σύγκρουση δύο σκαφών που είχε ως αποτέλεσμα την απώλεια δύο συνανθρώπων μας.

Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.

Η Σύμη είναι ίσως η ομορφότερη θεατρική σκηνή του Αιγαίου. Εντυπωσιάζεται ο επισκέπτης καθώς το πλοίο καταπλέει στο λιμάνι του νησιού και μπροστά στα έκπληκτα μάτια του απλώνονται τα βαμμένα με παλ χρώματα σπίτια του οικισμού που σκαρφαλώνουν στις πλαγιές των δύο αντικρυστών λόφων και διατηρούν ευλαβικά την αρχιτεκτονική παράδοση του τόπου. Νησί με μεγάλη οικονομική δύναμη στο παρελθόν και 22.000 περίπου κατοίκους, η Σύμη βλέπει σήμερα τον πληθυσμό της να περιορίζεται στις 2.500 περίπου ψυχές.

Το πρόσφατο ταξίδι μας στο Καστελλόριζο και τη Ρόδο μας έδωσε την ευκαιρία να πεταχτούμε μέχρι το νησί των σφουγγαράδων και να κλέψουμε κάτι από τη μαγεία του. Ο Ιούλιος και ο Αύγουστος δεν είναι σίγουρα οι καλύτεροι μήνες για να επισκεφτεί κανείς τη Σύμη, όμως εξ ίσου ακατάλληλος είναι και ο χειμώνας όταν
το νησί μπαίνει στον αστερισμό της μοναξιάς με την εμπορική ζωή να περιορίζεται στα λιγοστά ανοικτά καταστήματα της προκυμαίας.

Επιμέλεια : Ιωσήφ Παποαδόπουλος.

Χρειάστηκε να διασχίσουμε απ' άκρη σ' άκρη ολόκληρο το νησί των Ιπποτών για να φθάσουμε στο Πρασονήσι. Πολλά είχαμε ακούσει γι' αυτό το παράξενο μέρος, που βρίσκεται στο "outback" της τουριστικής Ρόδου, αλλά ποτέ δεν μας είχε δοθεί η ευκαιρία να πάμε.

Μόλις προβάλλει ωστόσο η μεγάλη αμμουδερή παραλία με τη στενή λωρίδα γης που τη χωρίζει και τη συνδέει συγχρόνως με το Πρασονήσι, η εντύπωση πως εδώ δεν πατάει άνθρωπος πάει περίπατο. Ξενοδοχεία, εστιατόρια, επιχειρήσεως ενοικίασης kite surf και wind surf και δεκάδες αυτοκινούμενα τροχόσπιτα σαν το δικό μας - ή περίπου - που κατασκηνώνουν εδώ για πολλές ημέρες ώστε οι επιβαίνοντες να απολαύσουν το αγαπημένο τους σπορ.

Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.

Ο αντιπρόσωπος των αυτοκινούμενων τροχόσπιτων Hymer και Roller έχει εδώ και μερικά χρόνια δημιουργήσει έναν αξιόλογο χώρο φιλοξενίας τροχόσπιτων και αυτοκινούμενων κοντά στην παραλία της Καλογριάς στην Αχαία.

Με κάλυψη των αναγκών για άδειασμα χημικής τουαλέτας και γκρίζων υδάτων, παροχή νερού και ηλεκτρικού ρεύματος, δυνατότητα πλυσίματος ρούχων, ντουζιέρες και τουαλέτες, χώρο μπάρμπεκιου, παιδική χαρά και ένα αξιόλογο κατάστημα που παρέχει από αντιηλιακά και ρούχα, μέχρι τσάντες, παπούτσια για την παραλία, ποτά, αναψυκτικά, χαρτικά, λάδι, μέλι κρασιά, σουβενίρ και πολλά άλλα.